Nga Mero Baze
Niko Peleshi duhet ta mbajë shënim datën 28 dhjetor. Dy vjet më parë ai u largua më 28 dhjetor nga kabineti, pasi Edi Rama tentoi të bëjë një eksperiment të ri me ministra jashtë partisë. Pas dy vitesh, ai i duhet sërisht Edi Ramës me autoritet në Qarkun e Korçës, dhe u rikthye.
Dy ministra të rinj nga Kosova, Besa Shahini dhe Gent Cakaj, në dy ministritë më të rëndësishme, Lleshaj që kishte shkuar dy muaj më parë tek Ministria e Brendshme, Denaj tek Financat, Balluku tek superministria e Energjetikës dhe Infrastrukturës, ishin ndryshime që buronin nga siguria që Edi Rama ndjente pas bilancit pozitiv të 2018-tës, rritjes së turizmit dhe mbarëvajtjes së ekonomisë.
Por ministrat e rinj nuk patën fatin të vihen në provë si individualitete. Për fatin e mirë të tyre dhe të keq të Shqipërisë, dy vitet që pasuan 2018-tën u kthyen në vite të zinj, sa i përket fatkeqësive natyrore.
Tërmeti në fund të vitit 2019 dhe më pas pandemia, zhdukën proflin e figurave në qeveri dhe e kthyen kabinetin në një repart mbijetues para një situate të jashtëzakonshme, ku peshën kryesore e mori Edi Rama.
Ai përballoi me sukses personalisht pasojat e tërmetit shkatërrimtar duke arritur të sigurojë një financim prej 1,15 milardë eurosh, një shifër që do të ishte kthyer në një begati ekonomike, sikur 2020-ta të mos ofronte një tjetër gjëmë që izoloi ekonominë dhe gjithë botën, nga e cila ende nuk kemi shpëtuar.
Por krahasuar me parashikimet e zymta të fillimvitit ekonomia shqiptare është shumë herë më mirë nga sa pritej. Kjo falë industrisë së ndërtimit e cila nuk pushoi së funksionuari dhe faktit që ekonomia shqiptare është e diversifikuar mes bujqësisë, turizmit dhe ndërtimit.
Turizmi e cila është dega që pritej të futej në kolaps mbijetoi falë turizmit të brendshëm dhe atij të Kosovës, Maqedonisë së Veriut dhe Serbisë. Natyrisht nuk pati suksesin e vitit 2019, por i mbijetoi goditjes.
Bujqësia dhe ndërtimi thuajse nuk u prekën në tërësinë e tyre, për të mos thënë që ndërtimi kompensoi dhe shumë nga humbjet e tjera të ekonomisë.
Në një farë mënyre tërmeti u bë një “antivirus” për ekonominë tonë, pasi mobilizoi energji të reja në ndërtim dhe mbajti gjallë degën kryesore që ndikon në rritjen ekonomike në vend.
Dy vjet pas ndryshimeve të fundit, dy ministrat e ardhur nga Kosova, nuk janë më në kabinet, edhe pse kanë për të mbetur në historinë e qeverive tona, si të vetmit ministra për të cilët nuk ka asnjë akuzë, as më të voglën për korrupsion apo abuzim me detyrën, çka nuk mund të thuhet për ministrat tanë në çdo kohë.
Ky integritet i tyre ka qenë jo pak, një problem që ngjallte zili, frustrim dhe sulme të pabesa ndaj tyre, për shkak se ata ndjeheshin të huaj në një vend ku nuk kishin lidhje me klane mafioze, sekserë dhe njerëz që i kanë gati strukturat e korrupsionit.
Dy vjet më pas ata nuk janë më në qeveri, pasi katër muaj para zgjedhjeve qeveria ka nevojë të jetë më politike, më elektorale, dhe natyrisht më e lidhur me fijet që bashkojnë bazën e partisë me pushtetin. Por standardi i pastërtisë së tyre do të jetë për shumë kohë pengesë për çdo ministër të kësaj qeverie.
Denaj dhe Balluku duket se janë dy të mbijetuarat nga ndryshimet e viit 2018, që po integrohen si ministre politike, duke qenë kandidate për deputetë në zgjedhjet që vijnë, ndërsa ndryshimet e vendeve të ministrave të tjerë janë thjeshtë llogari politike.
Tani Edi Rama po shkon drejt kërkesës për të marrë mandatin e tretë me një qeveri politike, aq sa mund të quhen politikë, gjithë njerëzit e prodhuar prej tij.
