“Eva Murati ‘shfaqet’ në Festivalin e Romës – por ajo nuk ekziston: aktorja e parë italiane e krijuar nga inteligjenca artificiale trondit botën e kinemasë”
“Eva Murati dixhitale” nuk është thjesht një truk teknologjik, por një simbol i një epoke të re ku arti dhe inteligjenca artificiale mund të bashkëpunojnë. Ky projekt italian shënon një pikë kthese për kinemanë evropiane — një përpjekje për të treguar se teknologjia mund të jetë mjet krijimtarie, jo zëvendësim i njeriut
Eva Murati debuton në Festivalin e Filmit të Romës: ajo është aktorja e parë italiane e krijuar tërësisht nga inteligjenca artificiale. Protagoniste e filmit të shkurtër The Last Image, ajo hap një debat të ri mbi të ardhmen e kinemasë
Fotografë që grumbullohen, blicet që ndizen njëri pas tjetrit, fansa që thërrasin me zë të lartë pas barrierave. Në qendër të vëmendjes, mbi tapetin e kuq të Festivalit të Filmit të Romës, është ajo: Eva Murati.
Vetëm se Eva Murati… nuk ekziston. Ose më saktë, ekziston vetëm si krijim i inteligjencës artificiale — aktorja e parë italiane plotësisht dixhitale që ecën mbi një tapet të kuq.
“Jam e lumtur që jam në Romë, qyteti i La Dolce Vita, filmi i preferuar i gjyshes sime”, deklaron ajo para kamerave me një natyrshmëri befasuese. Detaji interesant është se edhe “gjyshja” e saj është një konstrukt imagjinar. Megjithatë, efekti funksionon: publiku reagon, interesi shpërthen dhe eksperimenti ngre pyetje mbi kufijtë e realitetit dhe teknologjisë.
Një sfidë ndaj kinemasë tradicionale
Videoja që dokumenton praninë e Evës në festival është realizuar nga kompania e sapokrijuar HAI – Human & Artificial Imagination, me mbështetjen teknike të EDI – Effetti Digitali Italiani, një nga studiot më të rëndësishme të efekteve vizuale në Evropë.
Ky projekt nuk u konceptua si një provokim teknologjik, por si një deklaratë për të ardhmen e prodhimit audioviziv.
“Eva është një eksperiment, një mënyrë për të treguar se çfarë mund të realizohet me inteligjencën artificiale, për të eksploruar kufij të rinj dhe njëkohësisht për të shprehur dashurinë për kinemanë. Sepse emocionet njerëzore që fshihen pas çdo imazhi janë të pazëvendësueshme”, shpjegojnë Francesco Grisi, Francesco Pepe dhe Stefano Leoni, drejtuesit e EDI dhe themelues të HAI.
Sipas tyre, çelësi qëndron pikërisht në këtë ekuilibër: të demonstrosh fuqinë e teknologjisë pa mohuar rolin e ndjeshmërisë njerëzore në ndërtimin e tregimit filmik.
