Më mungon babai im ..Dhe këѕhtu çdo ditë do të na mungoѕh. Ѕado ditë, muaj, vite të kalojnë, dhimbja e mungesëѕ do të jetë e njejtë.
Dhimbja kurrë nuk do të humbasë plotësisht, kurrë. Do të të telefonoja më shpesh por nuk mundem më.
Ti nuk do të përgjigjesh, baba. Nuk po dëgjoj më,… “si po ia kalon bijë? ” A keni mbërritur në shtëpi? Pusho pak…” Dhe kjo është ajo që më duhet.
Më duhet edhe një përqafim. Dua të të shoh në atë rrugë nga shtëpia jonë duke ardhur të më takosh.
Tani po shikoj, vjen një burrë, ecja e tij është njësoj, por shoh gjyshin tim, dhe nuk je ti.
Thonë, të gjithë disi duken, si dikush, por ti ishe vetvetja për mua.Ti nuk dukeshe si askush përveç vetes tënde.
Ti më inkurajove kur shkoja te mjeku si një vajzë e vogël. Më the si mund të jem e fortë, sa trime jam. Në sytë e tu isha shumë e madhe.
Dhe ti, në sytë e mi, BABAI më e mirë, në gjithë botën skishte baba si ti… Ti ishe më i dashur tek ne dhe te zpti, prandaj dhe të mori.
