Nga Alfred Peza
Zhurma e ndezjes së motorrave të makinës elektorale për zgjedhjet e 25 prillit 2021, ka filluar që të ndihet më së pari, në mediat shqiptare. Ca nga natyra e tyre sensancionale, ca nga gara brenda llojit për disa klikime e shikueshmëri më shumë dhe ca nga filozofia e vijimit të politikës me mjete mediatike, ka nisur të nxjerrë kokë që tani 7 muaj përpara ditës së votimit fenomeni i fake news. Me sa duket, ato do të na shoqërojnë më shumë se çdo herë tjetër, në këtë fushatë zgjedhore.
Sa herë që opozita ka patur nevojë për të ndezur lojën politike, sa më e pafuqishme ka qenë për të prodhuar vetë politikë, për të motivuar strukturat, opozitarët dhe popullin aq më shumë ka përdorur mediat për të përhapur panik. Për të transmetuar lajme të rreme. Për të përcjellë sensacione që nxisin reagime negative. Për të diskutuar rreth teorive konspirative. E duke iu larguar kësisoj me koshiencë, në mënyrë diabolike aq shumë të vërtetës dhe realitetit, sa disa studio televizive kanë filluar të marin trajtën e dhomave të çmendinave.
E kanë bërë këtë përpara dorëzimit të mandateve të deputetëve të opozitës në fillim të vitit të shkuar. E pasuan gjatë “revolucionit të molotovëve”. Për ta vijuar pas çdekretimit të datës së zgjedhjeve lokale nga Presidenti i Republikës. E për të mos u ndalur më, as pas bojkotit të tyre nga ana e opozitës para, gjatë dhe pas 30 qershorit 2019.
Provat kishin filluar më parë, atëherë kur nisën të nxirrnin njerëzit nga shtëpia në mes të natës, sepse “parashikonin” në mediat e tyre orën se kur do të binte saktësisht, madje edhe sesa i fortë do të ishte tërmeti i radhës. Për të vijuar më pas me lajmet të llojit; “Presidenti i Republikës Ilir Meta në filan ditë e në filan orë, do të shpërndajë Parlamentin”. “Do të rrëzojë qeverinë e Edi Ramës”. Se “Ilir Meta priti në selinë e Kryetarit të Shtetit, liderin e opozitës Lulzim Basha në sallën e posaçme të rezervuar eksluzivisht, vetëm e vetëm për pritjen e Kryeministrave”.
Të gjitha këto tituj bombastikë dhe lajme apokaliptike, nuk u përgënjeshtruan, nuk u sqaruan apo moderuan asnjëherë as nga opozita dhe as nga kreu i shtetit. Shenjë e qartë se nga e kishin në mos burimin, frymëzimin apo mikpritjen. Ndaj, nuk ndaluan asnjëherë. Përkundrazi. Pas kësaj nëpër ekranet e mediave tradicionale dhe mediat e tjera të reja, gati gati nisi një garë e shfrenuar e llojit “qytetari dixhital” se kush e kush të hidhte shashkën më të zhurmshme dhe të emetonte “lajmin” më të çuditshëm të padëgjuar ndonjëherë më parë.
Derisa sot u përhap lajmi se nga burime jozyrtare, se në datë 26 prill 2021 Ilir Meta do lërë Presidencën për të marrë postin e kryeministrit dhe ministrit të Brendshëm, ose të zv/kryeministrit dhe ministrit të Brendshëm njëherazi. Kjo natyrisht në varësi të rezultatit të zgjedhjeve.
Brenda 48 orëve nga marrja e detyrës, Shqipëria do të jetë vend i sigurt, thonë burimet, pasi grupet kriminale dhe ato politikanë të lidhur me krimin e organizuar do arrestohen brenda natës së parë si ministër. Ndërkohë, postin e Presidentit mund ta marrë z. Rexhep Mejdani, Dr. Sali Berisha ose Lulzim Basha. Ilir Meta nuk do të mbajë asnjë tesere partie.
“Lajme” të tilla nuk mund të shpërndahen dot nga një media, nisur vetëm nga fantazia e ndonjë reporteri terreni, që mbulon zhvillimet e Presidencës. Përkundrazi. Ato në mos burimin, e kanë frymëzimin nga brenda vetë insitucionit, i cili ndryshe nga herët e tjera kur reagon edhe për gjënë më të parëndësishme këtë radhë është e sigurtë, se ska për ta marë mundimin që ta bëjë këtë. E në fakt, mirë do bëjnë. Sepse nuk ka një rast më domethënës sesa ky, për të zbatuar nga opozita dhe Presidenca publikisht parimin: Shkon për të hequr vetullat dhe nxjerr sytë!
E para, sepse është absurditeti më i madh që të mendosh se PD dhe Lulzim Basha do futen në zgjedhje për të fituar votat, që të bëjnë Ilir Metën Kryeministër.
E dyta, duke thënë sot, se pas 25 prillit 2021 Sali Berisha do të bëhet President, i ke humbur zgjedhjet ende pa filluar dhe i ke dhuruar me duart e tua që tani, mandatin e tretë qeverisës Edi Ramës.
Ndaj, jo çdo gjë e keqe vjen gjithmonë për keq. Sepse ka edhe raste si ky, kur tallja mediatike në emër të Presidentit të Republikës, mund të mos jetë edhe aq e keqe sesa kanë menduar ata që e kanë shpërndarë lajmin. Përkundrazi!
