Nga Akil Ylli
Koleksionin e epiteteve qe ka skeduar Qoftlargu, me siguri do ta kishin zili, shume Mostra te historis. Sot, rralle kush i permend emerin. I eshte harruar. Shume, shume, edhe ata me fjalor me sqimetar, nuk shkojne me tej, se: Sali Berrisha. Te gjithe ata qe e therrasin me emer, dhe pretendojne kthimin e tij ne pushtet, nuk jane gje tjeter, veç krijesa te teletrasportuara nga Mbreteria e Hadit.
Per te gjetur nje krahasim te denje per te, pa ra ne perseritje epitetesh, eshte nje ndermarje mjaft e veshtire. Imagjinoni me site tane ate xhungel fjalorit. Duhet me i ba trunit zbor, per me gjete nje epitet te ri, pa ra ne perseritje. Eshte njesoj, si te kerkosh mendim shkencor, ne shkrimet e akademik Fuges!
Megjithate, me aq sa ma pret, me aq sa me kujtohet, (shpresoj s’me tradhton memoria) me duket se e kam gjete personazhin qe i shkon me per shtat, pa ja rrite nderen kerkujt: Karontin, lundraxhiun qe i percjelle te vdekunit ne ate Bote. Megjithse me thane t’verteten, ma thote mendja, se ketij te fundit, jam tuj i hi n’hak!
Karonti, pamvarsisht makabritetit te detyres se tij dhe rreptesis ne kryerjen e saj, nuk ka asnje te dhene historike, qe ishte i padurushem, apo enderronte sa me shume kliente, o modifikonte shifrat sipas midese, rreth numrit te tyre. Jo a te keqen, ka qene gjithmone korrekt! Ti japim Karontit, ate qe i takon Karontit!
Koronti ishte i kenaqur me ato qe i vinin, s’kishte pretendime, kurse ky i yni, s’ka te ngopur me te vdekur mor aman! I fanitet gjithandej. Sa here ndine ndonje sirene neper qytet, o krisma pushkaliqesh, ne mend i shkojne te vdekurit, dhe perpilon listen e re nekrologjike.
Ndoshta s’ka dhe faj, è! Jeta e tij politike, eshte e mbushur me te vdekur. Jane vrare me mijra shqiptare per shkak te tij. Por neqoftese ndokujt, ky fakt mund ti shkaktonte nje fare brejtje ndergjegjet, ose ndonje gjendje tjeter psikollogjike, ngjashem brenglense, ketij soj robit, as qe ja ndin hiç. Qoftlargut, te vdekurit i sherbejne si pune antipastet, per hapje oreksit!
Fakti i mesiperm, ndokujt mund ti duket si egzagjerim, por te jeni te sigurte, qe nuk eshte ky rasti. Mjafton te sjellim ndermend, ata pak çaste sinqeritetit qe na ka dhuruar, kur ka humbur kontrollin, duke shpalosur gjithe dellin kriminal dhe pasionin e gjaksorit. Ju kujtohet besoj at’here, kur nga faltorja e Parlamentit, i drejtohej me gisht kryetarit te opoziteses se at’hershme, se do i fuste plumbin ballit. Per te ngopur epshin vrases, shprehej gjithandej, se ishte pendur qe ju kish marre jeten vetem kater veteve. Rradhen tjeter, betohej se do te vriste te pakten treqind. Po te ishte unshem fort, edhe tre mije vete!
Mirpo sot eshte krej ndryshe. Perveç Shqupit e nje pjese nenpunesish, qe i sherbejne hala neper zyrat e shtetit, si kane mbetur me asi karaduzash, qe terhiqnin kembzen, per llogari te uris se tij nekrofile.
Per te mbushur ate boshllek, ka shpikur ca si pune nekroarkeologesh shqupas. I nxjerr te germojne, nga nje spital, ne tjetrin, xhenaze mbas zhenazet, s’lene zyre funeralesh, pa i zhbirilu inventarin. S’po gjejne paqe, as varrmihsit e gjore. Ju shpifen ne dere, orar, pa orar. Pastaj mendon Lulashi, me ja ba llogarit!
Sidomos keto kohet e fundit, po prek qiellin e shtate, i lshon goja jarge, kur nekroakeologet i zbulojne viktima, qe ja u ka marre shpirtin koronavirusi. I shijojne ato te shkrete, edhe me shume, se viktimat e termetit! Vdes per nje çike, viktim-koronavirusit!
Ba me pas rrezik, e mos me i gjete ndonje te tille, transformohet ne Karont Dixhital, dhe sajon virtualish ca prej tyre, aq sa i duhen, per te bere gjumin rehat.
Me sa po shoh, me kete soj shkrimit, jam nxituar. Me duket se ka dale kertoll krejt. Ja kam fute kot m’duket, duke zgjedh Karontin, per krahasim. Tapallon si rast, me te dyja kamte. Ku karonti, e ku Qoftlargu. Nji galaktik larg, njeri tjetrit.
I pari s’ben gje tjeter, perveç profesionin e tij, per te cilin e ishte betuar Zeusit, kurse Qoftlargu, edhe pse ka ba betimin e Hipokratit, e i falet Mortjes.
Per nder, i kam ra n’qaf vallahi! Ishalla s’po kujtohet, kur t’me vijne dita, megjithse e kam hak, me m’ardh hakut. Ja nxiva kot, biografin!
Tashti, meqe e nisa keshtu kete biçim shkrimit, keshtu dhe po e bitis. S’ja vlen me, t’ja filloj nga e para. Por duhet te keni parasysh, qe megjithse te dy kane te bejne me te vdekurit, Karonti paguhej per te kaluar ti kaluar ata, nga njera ane e Akerontit ne tjetren, ndersa Qoftlargu e ben per pasion.
Ndoshta dikush, mund te thote, qe s’di as te shkruaj, sepse se kam vene ne thojza titullin. Mund dhe te kete te drejte. mirpo mu, s’ka Zot qe ma mbush mendjen, qe ajo eshte nje metafore. Qoftlargu, vertet fizikisht ngjan me nje qen’je njerzore, por sidoqofte nga veprimet, i aferohet diçka Karontit. Sigurish, duke e kufizuar perafrimin, vetem tek ngjashmeria e profesionit, se po qe per karakter, Karonti eshte ta puthesh ne balle!
