Sot novelistja dhe publicistja turko-britanike, Elif Shafak publikoi në rrjete sociale fjalët rrëqethëse të zonjës Zarifa Ghafari, kryebashkiakes së parë femër në Afganistan, tanimë që i gjithë shteti është në duar të talebanëve.
“Jam ulur këtu duke pritur që ata të vijnë. Nuk ka asnjë që të më ndihmojë mua apo familjen time. Ata do të vijnë për njerëz si unë, të më vrasin”, ishin fjalët zemërthyese të Zarifa Ghafarit.
Mirëpo kush është gruaja e fortë që nuk u dorëzua kurrë, sa vuri jetën në rrezik për të shpëtuar dhe përmirësuar komunitetin e saj?
Kërcënimet me vdekje, përpjekjet për vrasje dhe vrasja e babait të saj nuk e ndaluan Zarifa Ghafari të bëjë punën e saj si kryetare e Maidan Shahr, Afganistan. Ndërsa talebanët fondamentalistë e rimorën pushtetin dhe ndërsa sulmet e dhunshme shtohen në vendin e saj, ajo u zotua se nuk do ta ndalojë punën e saj, që kur SHBA njoftoi tërheqjen e trupave nga Afganistani.
“Unë jam e sigurt se ne si gra, mund të bëjmë më mirë se kushdo tjetër”, thoshte ajo kur mori postin e kryebashkiakes.
Ajo prej 3 vitesh drejton qytetin e Maidan Ëardak, një krahinë konservatore me 900,000 njerëz 24 milje nga kryeqyteti Kabul. Ghafari 27-vjeçare është kryebashkiakja më e re e Afganistanit dhe një nga gratë e pakta që mban një post të tillë.
Duke u rritur në sfondin e luftës në Afganistan, ajo u njoh ngushtë me luftën që hasin gratë dhe vajzat, duke rrëfyer përçarjen dhe shkatërrimin e shkaktuar nga sulmet terroriste gjatë udhëtimit të saj të përditshëm në shkollë.
Ajo ishte vetëm 7 vjeçe kur koalicioni i udhëhequr nga SHBA pushtoi Afganistanin në 2001, duke dëbuar qeverinë talebane dhe duke filluar një konflikt rraskapitës, shumëvjeçar me kryengritësit. Në Maidan Ëardak, ajo krijoi OJQ-në e saj për të drejtat e grave e fokusuar në fuqizimin ekonomik të grave përmes trajnimeve profesionale dhe punëtore në 2014, dhe vitin pasardhës, filloi të drejtojë një stacion radio të quajtur Peghla FM, duke marrë emrin nga fjala Pashto për “vajzë e re” dhe duke u fokusuar në programet arsimore.
“Të jesh grua në vendin tim do të thotë të jetosh një jetë me të vërtetë plot vështirësi, ku gjithçka gjykohet nga gjinia,” thoshte asokohe ajo.
Ghafari studioi ekonomi në një kolegj në Indi dhe fillimisht nuk e kishte menduar të hynte në politikë. Por pas inkurajimit nga miqtë dhe i fejuari i saj, ajo aplikoi për rolin e kryetarit të bashkisë në Maidan Shahr në vitin 2017.
Emërimi i Ghafarit nga presidenti i Afganistanit Ashraf Ghani u prit me protesta dhe sfida nga politikanët lokalë, gjë që e pengoi atë të merrte detyrën për nëntë muaj. Ajo thotë se kritikët e saj e tallën nga mosha dhe gjinia dhe pretenduan se e përjashtuan atë nga marrja e përgjegjësisë për drejtimin e qeverisjes vendore.
Prindërit e Ghafarit madje i sugjeruan që ajo të ndalonte së luftuari për punën, sepse opozita vazhdoi për kaq muaj. Por ajo nuk u dorëzua. Ajo shkarkoi zyrtarët në një përpjekje për të luftuar korrupsionin, filloi projektet e planifikimit urban dhe mjedisor dhe krijoi plane për zona të reja të lojërave për fëmijë dhe tregje vetëm për gratë.
Suksesi i saj ka ardhur me kosto të madhe personale. Menjëherë pasi u kthye në shtëpi nga marrja e Çmimit Ndërkombëtar të Gruas së Guximshme të Departamentit Amerikan të Shtetit në Mars 2020, Ghafari i mbijetoi një atentati në Kabul gjatë së cilit persona të armatosur qëlluan mbi makinën e saj.
Në total, ajo është përballur me tre përpjekje për ta vrarë, të cilat ajo ia atribuon talebanëve. Nëntorin e kaluar, babai i saj, një kolonel i Ushtrisë Afgane, u vra para shtëpisë së tij në Kabul. “Kur e kuptuan që nuk mund të më vrisnin, ata vranë babanë tim”, tha ajo gjatë festimeve të para të Bajramit që nga vdekja e tij. “Ishte edhe ëndrra e babait tim që unë të qëndroja në këmbë”, deklaronte Zarifa.
