Nga Amarildo Pregapuca
E mbaj mend kur erdhen ndihmat e para nga jashte..diku nga 92-shi, pas shkaterrimit totalisht te shtetit, per te bere te mundur ardhjen e PD-se, qe ata donin.
Ne prisnim “Cekun e Bardhe” qe na kishin premtuar, Rayerson e konfirmonte kete, ndaj dhe nuk na u be vone nga djegia e gjithckaje qe ndertuar, se sdo kishim me nevoje per to.
Nejse ndihmat erdhen. Ne fillim ca kanoce te mbetura nga luftrat ne lindje te mesme, ca lengje te skaduara, nje vaj qe vinte era vdekje.
Me pas perfaqesuesi filloje te na i prezantoje, pjesen tjeter.
-Ky eshte nje ekspert qe do tu ndihmoje ne pergatitjen e kuadrove, ne luften kunder droges.
-Po ne skemi droge?
-Pa merak, do tua sjellim ne.
-Po??!
-Po. Ky, eshte eksperti kundra korrupsionit.
-Po ne…s’kemi.
-Mos u merzit, do tu a sjellim dhe kete.
Ja dhe eksperti per bixhozin.
Kurse keta jane per problemet me femijet e abuzuar dhe njerzit e vetmuar.
-Oooo eeej, ça thote ky kshu- i thonim njeri-tjetrit.
-Mos u merzitni, i’u thash..fliste perfaqesuesi, ky i fundit që meret me depresionin: Jashte kemi dhe nja dy tre kamiona ilace si fillim.
-A mos i’a q* robt?!
-Te dashur do krijojme kaq shume depresion dhe aq shume idiote, sa o do çmendeni o do q*heni kot.
-Preferojme kete te dyten
-Zoti qofte me ju.
-Amen!
