U lind në Shkodër me 2 shkurt 1935 në një familje të varfër, në një jerevi dhe u rrit në mes të katër fëmijëve, një vëlla dhe dy motra, nga të ardhurat e krahëve të babës me profesion karrocier dhe të përkujdesjeve të jashtëzakonshme të nanës, e cila na rriti dhe na edukoi me tolerancën, besimin në Zot, me shkollim dhe dashuri ndaj së mirës. Ndahet nga jeta në 4 shtator 2021 në moshën 86 vjeçare.
Një artist i shquar i humorit shkodran duke qenë një nga kryesorët e Estradës së Shkodrës.
Paulini, në rrugën e tij artistike që zhvilloi, u dha pas dy zhanreve skenike: teatrit të dramës e të komedisë dhe atij të humorit.
Respektivisht rreth 8 vite në shfaqje dramatike (edhe në komedi me një a disa akte) dhe 37 vite në premierat e estradës (skeçe, monologë, dialogë, parodi, kuplete, pantomima, grimca humoristike, etj.).
Duke gjurmuar nëpër vite për fillesat e Paulinit, gjejmë se, ai interpretoi përkrah aktorëve me emër, si: Tinka Kurti, Roza Xhuxha, Preng Lëkunda, etj.
Shumë spektatorë shkodranë, tashmë të bërë pleq, me siguri, kujtojnë rolet e tij në: “Një tragjedi optimiste”, “Dy binjakët venecianë”, “Bileta e llotarisë”, “Shoku Niqifor”, etj. Gjithashtu interpretimi i tij solli freski e origjinalitet edhe në kinokomeditë “Çifti i lumtur” dhe “Pak fresk sonte!..”. Ndërsa mitike do të mbeste edhe roli i Tuç Makut, në humorin e realizuar për veprën “Toka Jonë”.
Gjithashtu, duke gjurmuar nëpër vite për fillesat e Paulinit (kësaj radhe në estradë), gjejmë se, ai për herë të parë shkroi skeçin “Bacë Byreku”. Personazhet e këtij skeçi u interpretuan nga aktorët e talentuar:
Tano Banushi, Zyliha Miloti e Jolanda Shala. Ndërsa Paulini personazhet e tij do t’i ‘arkivojë’ në skeçet: “Daja i burrit”, “Dhëndrri nga Amerika”, “Fotografi”, “Toka jonë”,
“Kunati i shokut Xhemal”, “Truall i zënë”, “Kola i dritave”, “Familja A – Familja B”, “Dasma e Refikut”, “Mini e Minusha”, etj.
Veçanërisht, pas viteve ’90 janë një sërë premierash, që libretet e tyre kanë firmën e Paulin Prekës.
Mund të përmendim: “Të shtunat gazmore” në (RTSH, viti 1994), ku spikasin materialet: “Ndihma humane”, “Licensa”, “Krapi”, “Kena harru babën”, “Urgjenca”, “Pikniku 1977 e 1997”, “Eksodi”, “Udhëtim me autobus”, etj.
Paulini, gjatë viteve 1997-1998, e pasuroi repertorin e tij, duke u marrë (shkruar) edhe me vargje humoristike (parapëlqente poemën), subjektet që ia falte realiteti i përditshëm, shpesh tragjik, gjë që ia brengosnin zemrën e shpirtin autorit – aktor Preka teksa i recitonte. Nuk mund të harrohen lehtë: “Një letër mikut tim”, “Prostitutës”, “Tomasit”, “Shkodërloces”, “Zotni”, “Andër grash”, “Pensioni”, etj.
