“Ky zjarr po digjet prej 4000 vjetësh dhe nuk është shuar kurë”, thotë Aliyeva Rahila.
“Pavarësisht shiut, borës, erës, zjarri nuk pushon së djeguri.”
Flakët e larta shtrihen në një sipërfaqe prej 10 metrash në kodër, duke i bërë ditët e nxehta edhe më përvëluese.
Ky është “Yanar Dag”, që do të thotë “mal i djegur” dhe ndodhet në gadishullin Absheron të Azarbajxhanit, ku Rahila punon si udhërrëfyese turistike.
Një efekt anësor i rezervave të shumta të gazit natyror të vendit, të cilat ndonjëherë rrjedhin në sipërfaqe, “Yanar Dag” është një nga disa zjarre që ndodhin spontanisht që ka magjepsur dhe frikësuar udhëtarët në Azerbajxhan gjatë mijëvjeçarëve.
Eksploruesi venecian Marco Polo shkroi për fenomenet misterioze kur kaloi nëpër vend në shekullin e 13-të.
Tregtarë të tjerë të Rrugës së Mëndafshit sollën lajme për flakët ndërsa do të udhëtonin në vende të tjera.
Zjarret e tilla dikur ishin të shumta në Azerbajxhan, por për shkak se ato çuan në një ulje të presionit të gazit nën tokë, duke ndërhyrë në nxjerrjen komerciale të gazit, shumica janë shuar.
“Yanar Dag” është një nga shembujt e paktë të mbetur dhe ndoshta më mbresëlënës.
Në një kohë ata luajntë një rol kyç në fenë e lashtë Zoroastrian, e cila u themelua në Iran dhe lulëzoi në Azerbajxhan në mijëvjeçarin e parë para Krishtit, shkruan CNN.
Për Zoroastrianët, zjarri është një lidhje midis njerëzve dhe botës së mbinatyrshme dhe një medium përmes të cilit mund të fitohet depërtimi dhe mençuria shpirtërore. Është pastruese, e qëndrueshme dhe një pjesë jetike e adhurimit.
Sot, shumica e vizitorëve që mbërrijnë në qendrën e vizitorëve “Yanar Dag” vijnë për spektakël dhe jo për përmbushje fetare.
