Nga Amarildo Pregapuca
29-Nentori per Shqiperine nuk qe vetem clirim nga okupatori, por clirim nga mentaliteti i skllavit, clirim nga padituria, injoranca, clirim nga prangat qe vetvendosin popujt apo njerzit e vuajtur nga ndjenja e inferioritetit.
Pare me syte e sotem, nje popull pa universitete, me shkolla teper te limituara, pa institucione arti, pa industri, pa bujqesi moderne, pa elektrifikim..ne nje lufte te perditshme me morrin, pleshtin dhe mushkonjen..me nje jetegjatesi 37.5 vjec, me gra qe u shisnin si dele dhe pillnin si kafshë neper shtepia… kish nevoje te zgjohej, kish nevoje sic ka njeriu te rilinde si njeri, pas nje jete nen pranga , drejt dinjitetit.
Duke pare kete panorame, kupton pse ata qe luftuan ishin heronj hyjnore.Ish me e lehte ti sherbeje pushtuesit dhe me “”llogjike”, nisur nga fakti se pushtuesi ishte forca qe dridhte boten..
Ishte me e lehte ti sherbeje pushtuesit..te pakten nderroje poturet me breke normale..
Por ata heronj kuptuan se popujt mund te zgjohen dhe mund te ndertojne komb me njerez krenare, te afte te jene te barabarte me boten.
Natyrisht shtrohet pyetja: A mos do ish me mire, te ndiqnim rruge tjeter ?!
Edhe ndoshta.
Nese sdo kishim ata fqinje qe kishim, nese sdo kishim ate nivel mizerabel qe kishim, nese sdo kish plane per copetim te Shqiperise, nese do kishim nje fe tonen, si hebrenjte te tyren, si Greket,
Ruset te tyren..etj etj.
Por ne ato kushte dhe Çurchill do ish komunist 100%.
Nese nuk e besoni, shikoni sot.
Pas 90-tes gjeja e pare qe u dogj, ishte cfare ish ndertuar, cfare ish mbjelle, cfare te bente krenar.
Pra… Populli me i pushtuar i Ballkanit!
